Afscheid nemen bestaat niet
Door: Gerrit
Blijf op de hoogte en volg Project Injera
03 Augustus 2015 | Ethiopië, Addis Abeba
Addis Abeba adieu,
Ik schrijf deze blog op het vliegveld van Addis Ababa. Zoals we konden verwachten is er een vertraging van ongeveer 45 minuten en dit gaf mij de gelegenheid om deze blog te schrijven.
Het afscheid van alle mensen in Addis, die we hebben leren kennen op welke wijze dan ook, kon niet zonder dat er menig traantje viel.
Er is in de afgelopen weken alles al geschreven over de belevenissen die hebben mogen meemaken en ik ga daar niets meer aan toevoegen. Wij waren blij met alle reacties op onze blogs het gaf een verbondenheid met het thuisfront.
Gelukkig zijn er geen ongelukken gebeurd want velen van ons hielden voor de eerste keer een boormachine, accutol, cirkelzaag en bovenfrees vast. Weet zeker dat er nu veel meer begrip is voor mensen mensen met een vakopleiding zoals timmerlieden, schilders en elektriciens.
Als we terug kijken kunnen we constateren dat van alles wat we voorbereid hadden niets is uitgekomen omdat de container met gereedschappen, schroeven etc. niet in Addis op de lokatie aanwezig was. Ook de lokatie zou in Nederland vallen onder de noemer ruwbouw
We hebben moeten improviseren en het is ons gelukt een bakkersopleidingsschool te realiseren met enkel twee accutollen, een boormachine, een bovenfrees, een decoupeerzaag en een cirkelzaag. U kunt zich voorstellen dat bij de stuurgroep zeker aan het begin regelmatig de moed in de (veiligheids)schoenen verdween.
Fantastisch dat we elke keer weer een oplossing vonden en verder konden gaan met het bouwen.
Tijdens de opening verdwenen alle frustraties omdat de dove mensen, voor wie we deze bakkersschool onder meer gebouwd hebben, ons lieten zien hoe belangrijk deze school voor hen is.Wie krijgt in dit land en deze stad de mogelijkheid om een vak te leren en daardoor zelf geld te verdienen en hierdoor deze
uitgestoten groep in de Ethiopische maatschappij een nieuwe levensdoel te geven.
Wij zijn blij dat we een steentje hebben mogen bijdragen aan dit doel, dat de spullen uit de container er niet waren doet niet ter zake deze komen ongetwijfeld een keer aan in Addis. Maar het realiseren van een droom voor een groep dove mensen is alle moeite dubbel en dwars waard geweest.
In de eerste plaats iedereen die op welk manier een steentje heeft bijgedragen nogmaals bedankt en zeker niet op de laatste plaats dank ik God dat hij ons in deze tijd heeft bewaard en ons heeft laten inzien dat geluk niet alleen bestaat uit materiële zaken maar vooral iets over te hebben voor de medemens waar ook ter wereld.
De sfeer in de team was goed en iedereen heeft voldoende gelegenheid gehad om ook iets meer te weten te komen over de levenswijze in Ethiopie. Ook het bezoeken van kerken en musea was de moeite waard. Gelukkig waren we het niet altijd met elkaar eens maar door elke avond een evaluatie te houden en en alles te vertellen wat je op je lever had lukte het om elkaars mening te leren respecteren en te accepteren.
Afscheid ging gepaard met tranen maar voor de mensen in Addis Ababa die zich inspannen voor deze groep mensen waren het tranen van geluk.
Gerrit
.
Ik schrijf deze blog op het vliegveld van Addis Ababa. Zoals we konden verwachten is er een vertraging van ongeveer 45 minuten en dit gaf mij de gelegenheid om deze blog te schrijven.
Het afscheid van alle mensen in Addis, die we hebben leren kennen op welke wijze dan ook, kon niet zonder dat er menig traantje viel.
Er is in de afgelopen weken alles al geschreven over de belevenissen die hebben mogen meemaken en ik ga daar niets meer aan toevoegen. Wij waren blij met alle reacties op onze blogs het gaf een verbondenheid met het thuisfront.
Gelukkig zijn er geen ongelukken gebeurd want velen van ons hielden voor de eerste keer een boormachine, accutol, cirkelzaag en bovenfrees vast. Weet zeker dat er nu veel meer begrip is voor mensen mensen met een vakopleiding zoals timmerlieden, schilders en elektriciens.
Als we terug kijken kunnen we constateren dat van alles wat we voorbereid hadden niets is uitgekomen omdat de container met gereedschappen, schroeven etc. niet in Addis op de lokatie aanwezig was. Ook de lokatie zou in Nederland vallen onder de noemer ruwbouw
We hebben moeten improviseren en het is ons gelukt een bakkersopleidingsschool te realiseren met enkel twee accutollen, een boormachine, een bovenfrees, een decoupeerzaag en een cirkelzaag. U kunt zich voorstellen dat bij de stuurgroep zeker aan het begin regelmatig de moed in de (veiligheids)schoenen verdween.
Fantastisch dat we elke keer weer een oplossing vonden en verder konden gaan met het bouwen.
Tijdens de opening verdwenen alle frustraties omdat de dove mensen, voor wie we deze bakkersschool onder meer gebouwd hebben, ons lieten zien hoe belangrijk deze school voor hen is.Wie krijgt in dit land en deze stad de mogelijkheid om een vak te leren en daardoor zelf geld te verdienen en hierdoor deze
uitgestoten groep in de Ethiopische maatschappij een nieuwe levensdoel te geven.
Wij zijn blij dat we een steentje hebben mogen bijdragen aan dit doel, dat de spullen uit de container er niet waren doet niet ter zake deze komen ongetwijfeld een keer aan in Addis. Maar het realiseren van een droom voor een groep dove mensen is alle moeite dubbel en dwars waard geweest.
In de eerste plaats iedereen die op welk manier een steentje heeft bijgedragen nogmaals bedankt en zeker niet op de laatste plaats dank ik God dat hij ons in deze tijd heeft bewaard en ons heeft laten inzien dat geluk niet alleen bestaat uit materiële zaken maar vooral iets over te hebben voor de medemens waar ook ter wereld.
De sfeer in de team was goed en iedereen heeft voldoende gelegenheid gehad om ook iets meer te weten te komen over de levenswijze in Ethiopie. Ook het bezoeken van kerken en musea was de moeite waard. Gelukkig waren we het niet altijd met elkaar eens maar door elke avond een evaluatie te houden en en alles te vertellen wat je op je lever had lukte het om elkaars mening te leren respecteren en te accepteren.
Afscheid ging gepaard met tranen maar voor de mensen in Addis Ababa die zich inspannen voor deze groep mensen waren het tranen van geluk.
Gerrit
.
-
03 Augustus 2015 - 22:11
Alice Groenink:
Nog één keer hallo allemaal,
Ha ha, lekker toch weer de eerste denk ik ;-).
Helemaal met je eens Gerrit. Dankbaarheid past hier. Dat jullie zo'n mooi project hebben mogen neerzetten en dat jullie weer veilig allemaal thuis zijn gekomen. Voor de thuisblijvers was het ook elke avond spannend wat we weer van jullie konden verwachten en het was steeds erg leuk om jullie blog te lezen en wat foto's en filmpjes te zien.
Nu allemaal lekker bijkomen en weer in een ritme zonder Injera zien te komen. Hoewel, deze Injera-ervaring gaat voor altijd met je mee.
Allemaal nog een hele fijne zomerperiode toegewenst.
Voor de allerlaatste keer ciao. Nu weer vanuit ons eigen Zwolle. -
03 Augustus 2015 - 22:17
Alie En Henk Van Der Worp:
Nog een keer SELAM,
op het plein van het sio gebouw kwam bijna de hele groep vanaf schiphol ,
nog even bij elkaar en waren ook nog mooi woorden ten afscheid uitgesproken
door gerrit.
wat ons nu opviel was de jonge leeftijd van een groot deel van de groep.
samen met enkele "oudere rotten" werd een ,door omstandigheden, moeilijke klus
geklaard.
we hebben daarvoor veel bewondering en we vinden het fijn door Marc een klein
bertje betrokken te zijn geweest bij INJERA.
klasse allemaal en slaap lekker vannacht en denk terug aan 33 prachtige weken.
alie en henk -
03 Augustus 2015 - 22:24
Alie En Henk Van Der Worp:
Even kleine correctie: natuurlijk 3 weken, maar er gingen meerdan 30 weken voorbereiding
aan vooraf.
alie en henk -
04 Augustus 2015 - 08:19
Olaf:
Mooie woorden, Gerrit! Jullie hebben met al jullie inspanningen de wereld een stukje mooier en leefbaarder gemaakt. Hulde. -
06 Augustus 2015 - 09:59
Henk Tienstra:
Ik heb jullie verrichtingen steeds met grote interesse gevolgd. Heel inspirerende verhalen. Ik heb bewondering voor jullie doorzettingsvermogen.
Zal straks weer wennen zijn ......
Henk T
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
