30-07-15 Stuurloos maar zeker niet doelloos!
Door: Marjette
Blijf op de hoogte en volg Project Injera
31 Juli 2015 | Ethiopië, Addis Abeba
Een paar uur later dan u gewend bent maar dan nu toch: het verslag van donderdag 30 juli!
Hallo allemaal,
We hadden gister een beetje een bijzondere dag: de hele stuurgroep had een dag vrij! De eerste dag (buiten de weekenden om) dat Gerrit, Sander en Marc even niet hoefden te werken. En dat was even wennen, vooral omdat de jongeren wel aan het werk gingen. Bij het ontbijt kregen ze een waslijst met taken die ze konden uitvoeren, Irene en Tom werden werkplaatschef en zo konden ze aan het werk.
Met de hele groep kropen we in het busje, halverwege de route kwam er nog iemand bij en zo zaten we met 19 man in 1 busje. Bij de bakkerij werden de jongeren gedropt en vanaf dat moment begon voor de drie werkplaatschefs de kunst van het loslaten. Succes allemaal!
Wij reden, samen met Jelle en Tom, door voor onze eerste activiteit van de dag: een bezoek aan de Nederlandse ambassade. Deze ambassade is gebouwd onder architectuur en ligt op een prachtige locatie. Voor de liefhebbers van moderne architectuur was dit geweldig! We kregen een rondleiding door het gebouw en het bijbehorende park, waarbij Coco (de stagiaire) ons alles vertelde over de architectuur en de rol van de ambassade in Ethiopië. Het gebouw is zo gebouwd dat er aan het oorspronkelijke terrein niets veranderd hoefde te worden en ook op zo'n manier dat het past in het Ethiopisch landschap. Daarom is het een langwerpig gebouw geworden dat in een soort heuvel ligt. De muren zijn gemaakt van rood cement dat een structuur heeft van hout. Binnen is het vrij donker omdat de architect de binnenruimte op een grot wilde laten lijken, zoals de kerkgrotten van Lalibela. (deze liggen in het noorden van Ethiopië). Maar tussendoor zijn weer prachtige ramen die uitzicht bieden op het omliggende park. Prachtig! In het park liepen zelfs grote schildpadden die er al sinds aanvang van de ambassade, 1940, rondlopen. Dat is wel even een apart gezicht. Na ongeveer een halfuurtje stonden we weer buiten. Helaas wel zonder stroopwafels, koffie of bitterballen te hebben genuttigd...
Enthousiast over de mooie dingen die we hadden gezien brachten we Jelle en Tom weer naar de bakkerij. Wij reden door naar een andere bakkerij, maar dan om zelf even van een kopje koffie met gebak te genieten. Na de koffie keken we nog even rond in een soort van kleine shoppingmall. Het was een heel apart gevoel om hier rond te lopen, alles was netjes en clean maar ook heel leeg. Er was helemaal niemand. Ook voelde het misplaatst luxe, omdat de mensen buiten toch geen geld hebben om hier te komen. We waren dan ook weer snel buiten.
We reden door naar het restaurant waar we zondag hebben gegeten, want Gerrit wilde even vragen of zijn portemonnee gevonden was. Helaas was dit (nog) niet het geval. Inmiddels was het lunchtijd dus zijn we gelijk maar een hapje gaan eten. We gingen lekker op het terras zitten in het zonnetje. Maar die verdween al heel gauw en werd vervangen door een megabui! We werden onder een kleine parasol gezet zodat we 'droog' zouden blijven. De parasols hier zijn echter niet echt betrouwbaar dus al gauw zat alleen ik nog onder de parasol omdat ik, weer als laatste, nog een bord eten kreeg. Maar met een goede regenjas kom je ook een heel eind.. Op de straat was ergens iets mis gegaan met de waterafvoer dus daar was een enorme rivier ontstaan. En ook daar maken de Ethiopiërs gelijk gebruik van: een paar mensen hadden een soort karretje/brug gemaakt waarmee de mensen tegen betaling de weg konden oversteken. Inventief!
Na de lunch hebben we nog de grootstse Orthodoxe kerk van Addis bezocht. Hier kunnen (staand) wel 2000 mensen in! Bij de ingang moesten we eerst onze schoenen uitdoen en zo op onze sokken verder lopen. Gelukkig had niemand stinkvoeten. Normaal heb je een manneningang en een vrouweningang maar voor nu maakte het even niet uit. De mannen en vrouwen zitten dus normaal ook gescheiden in de kerk. Het was een vrij nieuw gebouw, met veel lichte kleuren. (Helaas pap, geen orgel.) In het midden was een prachtige koepel, beschilderd met kleurige taferelen. Vooraan de kerk was een podium met daarachter drie gordijnen. Achter het gordijn was het heilige der heilige, waar alleen de priester mag komen. Net zoals in het Oude Testament gaat dat gordijn één keer per jaar open om de ark rond de kerk te dragen en één keer om de ark aan de mensen te laten zien. Tussen de kerkbanken lagen lange stokken met een soort dwarsttukje erop. Deze stokken worden gebruikt door de mensen om op te leunen bij een lange dienst. Zo kunnen ze staand blijven bidden. En de diensten zijn lang, de langste dienst duurt wel 17 uur! Ze hoeven hier niet continu bij te blijven geloof ik. Bij het teruglopen kon ik het niet laten om even de akoestiek uit te proberen, maar dit werd gehoord door de gids zodat ik wat harder moest zingen. En ja, de akoestiek onder de koepel was geweldig!
Na de kerk had Dawit een verrassing geregeld: Sander, Marc en ik hadden een afspraak bij de masseuse. Chill! In een van de mooiste spa's van Addis werden we naar de massagekamers geleid. Overal waren zachte kleuren, plingplong-muziek en mensen die aan het relaxen waren. Een heerlijk ontspannen sfeer in een drukke stad. Na een lekkere massage stonden we na een uurtje, zacht van de olie, weer buiten. Gauw naar huis voor het diner!
De jongeren hebben ondertussen niet stilgezeten. Ze hebben druk geschilderd, gelakt, krukjes gemaakt, door de regen heen-en-weer gelopen vanwege de natte cementvloer, ramen gelapt en dergelijke. Zo te horen ging dat allemaal prima, toppers!
Met de hele Injeragroep, de Smile mensen, de aannemer die ons veel heeft geholpen en onze kokkin met Bamblak gingen lekker eten bij een typisch Ethiopisch restaurant. En dat was een hele ervaring! Een zaal vol met mensen op kleine stoeltjes die in een kringetje rondom een laag tafeltje zaten, natuurlijk alleen maar Ethiopisch eten, obers in traditionele kleding en het belangrijkste niet te vergeten: de live muziek! En dat is niet zoals in Nederland een rustig achtergrond muziekje, nee, behoorlijk harde tradiotionele muziek waarop steeds mensen in de zaal gingen dansen. En dat dansen gebeurt hier vooral met het schudden van de schouders en de borstkas. Die mensen zitten echt los! Wat een ritme! Ook op het podium kwamen steeds dansers die verschillende traditionele dansen uitvoerden waarop het publiek weer enthousiast reageerde. Op een gegeven moment werden Niek en Elbeth het podium op getrokken. Ze kregen een mantel aan en werden daar 'getrouwd'. Gefeliciteerd jongens! Niek kreeg ook nog even de kans om zijn danstalent te laten zien aan het publiek. Zijn geleende spijkerbroek vond dit iets minder leuk..
Na een dolle dansavond waarbij iedereen wel een keer zijn of haar schouders heeft laten bewegen (ja, zelfs de ietwat ouderen onder ons!) gingen we weer huiswaarts.
Groeten!
Marjette
Filmpje Huwelijksceremonie Niek en Elbeth:
https://youtu.be/-SIx0dah-kY
ps vandaag geen Goed Gemutst Muts uitreiking want Niek is 'm kwijt...
Hallo allemaal,
We hadden gister een beetje een bijzondere dag: de hele stuurgroep had een dag vrij! De eerste dag (buiten de weekenden om) dat Gerrit, Sander en Marc even niet hoefden te werken. En dat was even wennen, vooral omdat de jongeren wel aan het werk gingen. Bij het ontbijt kregen ze een waslijst met taken die ze konden uitvoeren, Irene en Tom werden werkplaatschef en zo konden ze aan het werk.
Met de hele groep kropen we in het busje, halverwege de route kwam er nog iemand bij en zo zaten we met 19 man in 1 busje. Bij de bakkerij werden de jongeren gedropt en vanaf dat moment begon voor de drie werkplaatschefs de kunst van het loslaten. Succes allemaal!
Wij reden, samen met Jelle en Tom, door voor onze eerste activiteit van de dag: een bezoek aan de Nederlandse ambassade. Deze ambassade is gebouwd onder architectuur en ligt op een prachtige locatie. Voor de liefhebbers van moderne architectuur was dit geweldig! We kregen een rondleiding door het gebouw en het bijbehorende park, waarbij Coco (de stagiaire) ons alles vertelde over de architectuur en de rol van de ambassade in Ethiopië. Het gebouw is zo gebouwd dat er aan het oorspronkelijke terrein niets veranderd hoefde te worden en ook op zo'n manier dat het past in het Ethiopisch landschap. Daarom is het een langwerpig gebouw geworden dat in een soort heuvel ligt. De muren zijn gemaakt van rood cement dat een structuur heeft van hout. Binnen is het vrij donker omdat de architect de binnenruimte op een grot wilde laten lijken, zoals de kerkgrotten van Lalibela. (deze liggen in het noorden van Ethiopië). Maar tussendoor zijn weer prachtige ramen die uitzicht bieden op het omliggende park. Prachtig! In het park liepen zelfs grote schildpadden die er al sinds aanvang van de ambassade, 1940, rondlopen. Dat is wel even een apart gezicht. Na ongeveer een halfuurtje stonden we weer buiten. Helaas wel zonder stroopwafels, koffie of bitterballen te hebben genuttigd...
Enthousiast over de mooie dingen die we hadden gezien brachten we Jelle en Tom weer naar de bakkerij. Wij reden door naar een andere bakkerij, maar dan om zelf even van een kopje koffie met gebak te genieten. Na de koffie keken we nog even rond in een soort van kleine shoppingmall. Het was een heel apart gevoel om hier rond te lopen, alles was netjes en clean maar ook heel leeg. Er was helemaal niemand. Ook voelde het misplaatst luxe, omdat de mensen buiten toch geen geld hebben om hier te komen. We waren dan ook weer snel buiten.
We reden door naar het restaurant waar we zondag hebben gegeten, want Gerrit wilde even vragen of zijn portemonnee gevonden was. Helaas was dit (nog) niet het geval. Inmiddels was het lunchtijd dus zijn we gelijk maar een hapje gaan eten. We gingen lekker op het terras zitten in het zonnetje. Maar die verdween al heel gauw en werd vervangen door een megabui! We werden onder een kleine parasol gezet zodat we 'droog' zouden blijven. De parasols hier zijn echter niet echt betrouwbaar dus al gauw zat alleen ik nog onder de parasol omdat ik, weer als laatste, nog een bord eten kreeg. Maar met een goede regenjas kom je ook een heel eind.. Op de straat was ergens iets mis gegaan met de waterafvoer dus daar was een enorme rivier ontstaan. En ook daar maken de Ethiopiërs gelijk gebruik van: een paar mensen hadden een soort karretje/brug gemaakt waarmee de mensen tegen betaling de weg konden oversteken. Inventief!
Na de lunch hebben we nog de grootstse Orthodoxe kerk van Addis bezocht. Hier kunnen (staand) wel 2000 mensen in! Bij de ingang moesten we eerst onze schoenen uitdoen en zo op onze sokken verder lopen. Gelukkig had niemand stinkvoeten. Normaal heb je een manneningang en een vrouweningang maar voor nu maakte het even niet uit. De mannen en vrouwen zitten dus normaal ook gescheiden in de kerk. Het was een vrij nieuw gebouw, met veel lichte kleuren. (Helaas pap, geen orgel.) In het midden was een prachtige koepel, beschilderd met kleurige taferelen. Vooraan de kerk was een podium met daarachter drie gordijnen. Achter het gordijn was het heilige der heilige, waar alleen de priester mag komen. Net zoals in het Oude Testament gaat dat gordijn één keer per jaar open om de ark rond de kerk te dragen en één keer om de ark aan de mensen te laten zien. Tussen de kerkbanken lagen lange stokken met een soort dwarsttukje erop. Deze stokken worden gebruikt door de mensen om op te leunen bij een lange dienst. Zo kunnen ze staand blijven bidden. En de diensten zijn lang, de langste dienst duurt wel 17 uur! Ze hoeven hier niet continu bij te blijven geloof ik. Bij het teruglopen kon ik het niet laten om even de akoestiek uit te proberen, maar dit werd gehoord door de gids zodat ik wat harder moest zingen. En ja, de akoestiek onder de koepel was geweldig!
Na de kerk had Dawit een verrassing geregeld: Sander, Marc en ik hadden een afspraak bij de masseuse. Chill! In een van de mooiste spa's van Addis werden we naar de massagekamers geleid. Overal waren zachte kleuren, plingplong-muziek en mensen die aan het relaxen waren. Een heerlijk ontspannen sfeer in een drukke stad. Na een lekkere massage stonden we na een uurtje, zacht van de olie, weer buiten. Gauw naar huis voor het diner!
De jongeren hebben ondertussen niet stilgezeten. Ze hebben druk geschilderd, gelakt, krukjes gemaakt, door de regen heen-en-weer gelopen vanwege de natte cementvloer, ramen gelapt en dergelijke. Zo te horen ging dat allemaal prima, toppers!
Met de hele Injeragroep, de Smile mensen, de aannemer die ons veel heeft geholpen en onze kokkin met Bamblak gingen lekker eten bij een typisch Ethiopisch restaurant. En dat was een hele ervaring! Een zaal vol met mensen op kleine stoeltjes die in een kringetje rondom een laag tafeltje zaten, natuurlijk alleen maar Ethiopisch eten, obers in traditionele kleding en het belangrijkste niet te vergeten: de live muziek! En dat is niet zoals in Nederland een rustig achtergrond muziekje, nee, behoorlijk harde tradiotionele muziek waarop steeds mensen in de zaal gingen dansen. En dat dansen gebeurt hier vooral met het schudden van de schouders en de borstkas. Die mensen zitten echt los! Wat een ritme! Ook op het podium kwamen steeds dansers die verschillende traditionele dansen uitvoerden waarop het publiek weer enthousiast reageerde. Op een gegeven moment werden Niek en Elbeth het podium op getrokken. Ze kregen een mantel aan en werden daar 'getrouwd'. Gefeliciteerd jongens! Niek kreeg ook nog even de kans om zijn danstalent te laten zien aan het publiek. Zijn geleende spijkerbroek vond dit iets minder leuk..
Na een dolle dansavond waarbij iedereen wel een keer zijn of haar schouders heeft laten bewegen (ja, zelfs de ietwat ouderen onder ons!) gingen we weer huiswaarts.
Groeten!
Marjette
Filmpje Huwelijksceremonie Niek en Elbeth:
https://youtu.be/-SIx0dah-kY
ps vandaag geen Goed Gemutst Muts uitreiking want Niek is 'm kwijt...
-
31 Juli 2015 - 08:48
Nienke:
Hallo allemaal,
Wat een leuk verhaal van jullie dag! Gisteravond heb ik al even het bewijsmateriaal mogen zien van Marc dansend met een ethopische dame. Dat je zo soepel in je heupen bent had ik niet verwacht -
31 Juli 2015 - 08:53
Nienke:
;) Maar de massage had vast geholpen van te voren. Fijn dat jullie als stuurgroep even een dagje vrij hadden! Ook voor de groep, haha. Super leuke krukjes hebben jullie gemaakt voor in de bakkerij, top!
Hier in Zwolle hebben zijn we ook even de stad in geweest. Eerst afgesloten met zijn 6en en toen een biertje gedronken op de baas (thanx sander) zijn kosten. Was erg gezellig!
Nog even een paar dagen knallen en dan zitten jullie 3 weken Ethiopie er al op. Zaterdag is de opening toch?
Veel (werk)plezier nog even en uiteraard zal ik op Schiphol op jullie wachten.
Groetjes Nienke -
31 Juli 2015 - 11:54
Dorette, Wim En Marin:
Joepie, uitbreiding van ons gezin! Stiekemerds zijn jullie! Niek heeft Marin zn goedkeuring ook.
Het lukte ons niet het filmpje te vinden, jammer. Veel plezier de laatste dagen.
Dorette, Wim en Marin -
31 Juli 2015 - 15:55
Alfons :
Mooi verslag en ook mooi dat het werk gewoon doorgaat rond de stuurgroep.
Schitterend filmpje van 'het bruidspaar", je kon prima meekomen Niek! Petje af.
Benieuwd of er nog meer bruiloften komen ;-).
Alfons, Paulien en Esmee -
31 Juli 2015 - 19:28
Antonet:
Leuk om te lezen! Veel succes en plezier! -
31 Juli 2015 - 19:40
Hans:
Wat een bijzonder verhaal. Ook deze dag is weer onvergetelijk. Jullie maken maar wat veel mee. Van kerkbezoek tot massage, van megabui tot kwasibruiloft. Het kan niet op. Nog energie over voor het grote feest? We wensen jullie een fantastisch feest toe met veel dans, muziek, etc. Ook al zijn we er fysiek niet bij, in gedachten vieren we met jullie mee. Selam, salami, wordt het nasi, wordt het bami? (Ethiopisch spreekwoord voor toppunt van gezelligheid). Hartelijke groeten namens de familie van Joël, die weer gisteren weer heelhuids en veilig is thuisgekomen in Zwolle. -
31 Juli 2015 - 21:02
Simone:
Wat een leuke behalen, een enorme belevenis voor jullie! Heel beel succes en we denken aan jullie! Liefs uit Zwolle van de Veenemansjes -
31 Juli 2015 - 21:56
Thijmen:
Geweldig gave ervaringen. Steek ze met dankbaarheid in de zak. Hoop dat verlies van de buidel, geen echte gevolgen heeft.. Die excursie naar NL mooi dat dat gelukt is. Laatste loodjes, zet nog ff door en het is gedaan. Het is gelukt en dan weer thuiskomen. Ook leuk . Tot ziens uit Ugchelen -
03 Augustus 2015 - 15:22
Geertje:
Ha Marjette, ik had even geen internet ik lees alle verslagen nu in een keer. Wt een belevenissen allemaal en wat geweldig hard gewerkt allemaal diepe bewondering voor jullie. Liefs Jos en Geertje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
