24-07-2015
Door: Jelle en Joël
Blijf op de hoogte en volg Project Injera
24 Juli 2015 | Ethiopië, Addis Abeba
Selam thuisfront!
Vandaag was al weer de twaalfde dag in Addis Abeba en ook vandaag is er weer veel gebeurd in de bakkerij! De bouwgroep vertrok weer vroeg richting de bakkerij om te klussen. De corvee ploeg bleef achter en kort erna werden ook wij opgehaald om te helpen in de bakkerij, maar daarvoor moesten we eerst nog wat inkopen doen. We zouden naar Merkato, de grootste markt van Afrika, gaan maar dit bleek toch niet nodig want Dawit wist een paar winkeltjes die dichterbij lagen zodat we niet veel tijd kwijt waren aan het kopen van bouwmateriaal. Het was leuk om eens een ander stukje van de stad te zien, omdat we normaal gesproken alleen naar de bakkerij rijden. Het ritje in de bus was ook leuk, aangezien de chauffeur wat Afrikaanse hitjes draaide en Jelle met sommige mee kon zingen en iedereen vrolijk meeswingde.
Rond 11 uur kwamen we aan bij de bakkerij en iedereen was al druk bezig. Wij kregen de opdracht om diesel (nafta in het Amhaars) te scoren bij het dichtstbijzijnde tankstation. Het was ongeveer 10 minuten lopen naar het tankstation en in eerste instantie zag het er verlaten uit. Al snel kwam er een vrouw op ons af die zich behulpzaam toonde. Ze stelde zich voor en we raakten aan de praat terwijl 2 vriendelijke mannen onze jerrycans vulden met diesel. Ze waren allemaal geïnteresseerd naar ons doel en we probeerden met handen en voeten uit te leggen dat we een bakkerij probeerden op te zetten. We namen afscheid en ze hoopte dat we snel weer langs zouden komen.
Na de lunch gingen wij ook volop aan de slag. We hebben een paar balken gezaagd en daarna probeerden we Ramon te helpen bij het maken van stekkers. We gingen buiten bij Ramon zitten en hij legde het ons uit, dit bleek toch een stuk lastiger te zijn dan we verwacht hadden. Na wat pielen lukte het ons en Ramon ging bezig met het aansluiten van de lampen. Na een tijdje kwam er een vriendelijke, geïnteresseerde man op ons af die wel benieuwd was naar wat wij daar toch allemaal aan het doen waren. Hij vroeg ons of we elektriciens waren of dat we nog studeerden om elektricien te worden. Jelle had niet zoveel zin om precies uit te leggen wat hij studeerde dus hij zei dat hij nog studeerde om elektricien te worden en ook Joël knikte ja op deze vraag. Toen bleek dat deze vriendelijke man zelf elektricien was en hij wilde van alles weten over het studeren in Nederland, machines in Nederland, etc. We probeerden ons er doorheen te bluffen en in eerste instantie lukte dit. Vervolgens vroeg hij Jelle om in contact (Facebook) te blijven en na een half uur ging hij weer weg. Met een opgelucht gevoel gingen we verder maar al gauw kwam hij terug met 2 kameraden die ook elektricien waren en waarvan er 1 goed Engels sprak. Na nog een lange, pittige ondervraging lukte het ons om ze de bakkerij in te sturen waar ze verdere uitleg van anderen kregen. Het bleek een grove inschattingsfout te zijn om maar gewoon ja te knikken, weer wat geleerd vandaag!
Aan het eind van de middag keerden we weer huiswaarts en we werden aangenaam verrast door de resterende leden van de corvee ploeg die roze pannenkoeken gebakken hadden, die heerlijk smaakten.
Ciao en tot gauw!
Joël en Jelle
Vandaag was al weer de twaalfde dag in Addis Abeba en ook vandaag is er weer veel gebeurd in de bakkerij! De bouwgroep vertrok weer vroeg richting de bakkerij om te klussen. De corvee ploeg bleef achter en kort erna werden ook wij opgehaald om te helpen in de bakkerij, maar daarvoor moesten we eerst nog wat inkopen doen. We zouden naar Merkato, de grootste markt van Afrika, gaan maar dit bleek toch niet nodig want Dawit wist een paar winkeltjes die dichterbij lagen zodat we niet veel tijd kwijt waren aan het kopen van bouwmateriaal. Het was leuk om eens een ander stukje van de stad te zien, omdat we normaal gesproken alleen naar de bakkerij rijden. Het ritje in de bus was ook leuk, aangezien de chauffeur wat Afrikaanse hitjes draaide en Jelle met sommige mee kon zingen en iedereen vrolijk meeswingde.
Rond 11 uur kwamen we aan bij de bakkerij en iedereen was al druk bezig. Wij kregen de opdracht om diesel (nafta in het Amhaars) te scoren bij het dichtstbijzijnde tankstation. Het was ongeveer 10 minuten lopen naar het tankstation en in eerste instantie zag het er verlaten uit. Al snel kwam er een vrouw op ons af die zich behulpzaam toonde. Ze stelde zich voor en we raakten aan de praat terwijl 2 vriendelijke mannen onze jerrycans vulden met diesel. Ze waren allemaal geïnteresseerd naar ons doel en we probeerden met handen en voeten uit te leggen dat we een bakkerij probeerden op te zetten. We namen afscheid en ze hoopte dat we snel weer langs zouden komen.
Na de lunch gingen wij ook volop aan de slag. We hebben een paar balken gezaagd en daarna probeerden we Ramon te helpen bij het maken van stekkers. We gingen buiten bij Ramon zitten en hij legde het ons uit, dit bleek toch een stuk lastiger te zijn dan we verwacht hadden. Na wat pielen lukte het ons en Ramon ging bezig met het aansluiten van de lampen. Na een tijdje kwam er een vriendelijke, geïnteresseerde man op ons af die wel benieuwd was naar wat wij daar toch allemaal aan het doen waren. Hij vroeg ons of we elektriciens waren of dat we nog studeerden om elektricien te worden. Jelle had niet zoveel zin om precies uit te leggen wat hij studeerde dus hij zei dat hij nog studeerde om elektricien te worden en ook Joël knikte ja op deze vraag. Toen bleek dat deze vriendelijke man zelf elektricien was en hij wilde van alles weten over het studeren in Nederland, machines in Nederland, etc. We probeerden ons er doorheen te bluffen en in eerste instantie lukte dit. Vervolgens vroeg hij Jelle om in contact (Facebook) te blijven en na een half uur ging hij weer weg. Met een opgelucht gevoel gingen we verder maar al gauw kwam hij terug met 2 kameraden die ook elektricien waren en waarvan er 1 goed Engels sprak. Na nog een lange, pittige ondervraging lukte het ons om ze de bakkerij in te sturen waar ze verdere uitleg van anderen kregen. Het bleek een grove inschattingsfout te zijn om maar gewoon ja te knikken, weer wat geleerd vandaag!
Aan het eind van de middag keerden we weer huiswaarts en we werden aangenaam verrast door de resterende leden van de corvee ploeg die roze pannenkoeken gebakken hadden, die heerlijk smaakten.
Ciao en tot gauw!
Joël en Jelle
-
24 Juli 2015 - 20:33
Thijmen:
Hier rijdt Geesink een goede tour en regent het water. De electra doet het en ik heb heerlijk gegeten. Ik studeerde echt iets anders dan ik ni doe. Dat is modern. Wanneer je door een dergelijk kruisverhoor zonder kleer scheuren bent gekomen kan het niet meer stuk. De komende week en in je gehele toekomst niet. Gefeliciteerd. Nog een leuk uitje gepland voor de rustdag ? -
24 Juli 2015 - 20:54
Carine En Johan:
Hallo daar in Ethiopië,
Nu we weer thuis zijn in Zwolle, hebben we jullie verslag van vandaag sneller kunnen lezen.
Zo te lezen, gaat het jullie nog steeds goed en nu hebben we ook de foto's kunnen bekijken, leuk hoor, ziet er prima uit !!
Zelfs met een beetje bluf komen jullie een heel eind, misschien een spelletje voor een gezellige avond: Wie ben ik ...??
We wensen jullie een goed weekend, wij gaan ons opmaken voor de zomerstorm die voor morgen verwacht wordt...
Groetjes uit Zwolle. -
24 Juli 2015 - 21:06
Alicegroenink:
Selam klussers,
Mooi uitgebreid verhaal weer van jullie. Nou we merken wel dat jullie niet alleen goed met handen en voeten kunnen werken, maar ook praten. Zeer handig. En blufpoker spelen zal jullie ook vast goed af gaan. Ja je moet soms wat hè? En wat is dat precies met die roze pannenkoeken? Ik heb vanavond ook pannenkoek gegeten met mijn kleinkinderen, maar deze waren niet roze. Wat maakt die van jullie rose? Is in ieder geval weer eens wat anders dan pasta. Mooi dat er weer hard gewerkt kon worden. Ja ja, de tijd vliegt nu om hè. Nog een weekje en dan zit het er al weer op. Ik wens jullie een heel goed weekend toe en hoop weer snel op een nieuw verslag. Liefs uit Zwolle. -
24 Juli 2015 - 21:17
Alice Groenink:
Nog even een tip: jullie kunnen ook shirtjes laten maken met de tekst: ik breng licht in de tent. -
24 Juli 2015 - 21:58
Hans Tissink:
Beste elektriciens, ja dat krijg je ervan, als je veinst verstand te hebben van electra. Voor je het weet zit je op een facebooksite van beroemde profs in de elektronica. Ach, zolang je maar niet onder stroom staat, zijn we hier niet in choque. Zwijgen en jaknikken leerde Bartje al, maar in Ethiopië geeft dat toch hoogspanning. Gelukkig liep alles met een sisser af en werden alleen de pannenkoeken roze. Maar dat had vast weer niet met electriciteit temaken. Heerlijk om jullie dolle avonturen in deze avonduren te lezen op onze camping waar onze stroom was uitgevallen. Hadden we maar goede elecktriens als jullie bij de hand gehad....Good luck and be happy and careful. Groetjes van alle fans van Injera, Hans en de rest. -
24 Juli 2015 - 22:16
Betsie Stellema:
Goedenavond lieve mensen,
Wat weer een mooi en lang verhaal!
Wel lachen zeg, jullie bluf gesprek...ja zo maak je wat mee.
Leuke foto's , weer veel gedaan zo te zien!
Iedereen weer gezond in de buik?
Hopelijk van wel!
Die pannenkoeken zien er lekker uit!
Hebben jullie al moeders gesproken of gezien die in de toekomst inde bakkersschool komen ?
Nou succes !, veel plezier met z'n allen en een goed weekend.
Wat gaan jullie doen?
liefs,
Fetze en Betsie
-
25 Juli 2015 - 16:09
Oma Zomer:
bESTE HARDE WERKERS EN LEFSCHOPPERS,
GEEN PIJN IN DE BUIK VAN DAT ROZE SPUL?
gELUKKIG MAAR EN WELBEKOMEN!!
jAMMER DAT ER GEEN PROFESSIONELE TIMMERLUI IN DE
BUURT ZIJN ,DAN KREGEN JULLIE VAST EEN PLUIM!!!1nU DUS MAAR VAN MIJ
hOUD NOG EVEN VOL EN STERKTE GEWENST EN VEEL KLUS PLEZIER
gROETEN UIT aMERSFOORT EN LIEFS VOOR mARJETTE EN sANDER -
25 Juli 2015 - 19:49
Roline Kranenborg:
Haha bluffers!
Mooi verhaal. Ik kan het mij helemaal voorstellen. Het is dat we niet kunnen wachten op jullie electra-kennis en dat we hier verder moeten met de verbouwing, maar anders hadden wij jullie natuurlijk graag voor ons eigen bouwproject in huis gehaald -
27 Juli 2015 - 11:55
Jan Otto Kranenborg:
ha die bouwvakkers,
wat een mooi verhaal is dat met die quasi-elektricien-houding. Zo zie je maar dat je beter gewoon kunt zeggen dat je student bent en daar is natuurlijk helemaal niks mis mee. En: alle ervaring die je daar opdoet, kun je mooi in je ouderlijk huis toepassen, want hier moet nog wel het nodige aan installatiewerk gebeuren. Grapje natuurlijk, maar toch ......
Hartelijke groet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
